2017.06.25 – Wianki – Noc Kupały

Noc Świętojańska i Noc Kupały.

Już po raz piąty spotkaliśmy się w niedzielę 25 czerwca 2017 roku w Gościńcu Nałęże , aby przypomnieć sobie tradycje Nocy Kupały i Nocy Świętojańskiej.

Pogoda dopisała, uczestnicy również – było 75 osób. Panie zajęły się wyplataniem wianków z dziewięciu ziół każdy, a panowie piekli na ognisku kiełbaski, które później wszyscy ze smakiem zjedli. Pani Janina Czader grała na akordeonie, a dzięki śpiewnikom, śpiewem umilaliśmy sobie wszyscy czas.

Noc Kupały to pogańskie święto obchodzone w nocy z 21 na 22 czerwca. Według tradycji dawnych Słowian – było to święto ognia, wody, miłości i płodności. Rozpalano wtedy ogniska wierząc, że skakanie nad nimi chroni przed chorobami i złymi mocami. Dziewczyny wtedy też plotły wianki z dziewięciu ziół i puszczały je z nurtem rzeki – szukając w ten sposób miłości. Tej  też nocy zanurzenie się w wodzie gwarantowało zdrowie, urodę i powodzenie. Noc Kupały nazywana była także Sobótką, a nazwa pochodzi od świętej góry Słowian – Ślęży.

Noc Świętojańska zaś, obchodzona jest w nocy z 23 na 24 czerwca – w wigilię św. Jana Chrzciciela. Kościół nie mogąc wykorzenić z obyczajowości ludowej corocznych obchodów pogańskiej Sobótki, podjął próbę zasymilowania święta, z obrzędowością chrześcijańską. Również w Noc Świętojańską ważna jest woda i ogień. Wierzono, że kąpiel tej nocy gwarantuje zdrowie i szczęście, a tańce dziewcząt wokół palących się ognisk zapewniały powodzenie w miłości.

Jak widać – obie noce mają ze sobą wiele wspólnego.

Na koniec spotkania, wyplecione wianki popłynęły z nurtem Potoku Josionka, a my wszyscy umówiliśmy się  na przyszły rok.

Spotkanie zorganizowało jak co roku Towarzystwo Miłośników Jaworza przy współfinansowaniu Stowarzyszenia Nasze Jaworze.

Grażyna Matwiejczyk